Happy New Year!!

De avonturen van Dave en Lianne in Nepal:

Onze plannen zijn wat gewijzigd (plannen tijdens het backpacken staan niet vast) en dus gaan we niet naar Tibet. Door alle nieuwe regels bleek dit toch duurder uit te vallen dan dat we gehoopt hadden en dan was het nog maar de vraag of we het land binnen mochten. Maar niet getreurd er is hier in Nepal nog veel te beleven en te zien. Sinds 6 april is Dave bij me en hebben we tot op de dag van vandaag al veel meegemaakt. Het was super om hem weer te zien en om dit met hem te kunnen beleven. Hieronder een 'kleine' samenvatting.

Wat heb ik nu weer allemaal te vertellen:
- Bodhnath (festival bij de stoepa)
- Pashupatinath (tempels, apen, en crematieplaats)
- Moutainflight (Mount Everest gezien!!)
- Nagarkot (zonsopgang)
- Banepa (tempel en Vishnu)
- Bhaktapur (mooie stad / Happy New Year)

Bodhnath:
Dit dorpje 8 kilometer van Kathmandu en dus hebben we gewoon de taxi genomen om daar een kijkje te nemen. Laten we nu net een dag hebben uitgekozen waarop een festival aan de gang is waarbij gelovigen vandaag de stoepa moeten bezoeken en offers moeten brengen.(morgen moeten ze naar de andere stoepa die ik eerder in mijn verhalen heb genoemd) Het was echt super druk, overal muziek, wierrook, kaarsen en etenwaren (voor offers). Het duurde dan ook even voordat we rond hadden gelopen maar de ervaring was geweldig. (de foto van een afstand is vroeg op de dag gemaakt en dus is het nog relatief rustig, kijk eens goed naar de mensen die in de bovenste ring rond de stoepa in een rij staan; zij zijn offers aan het leggen rondom de stoepa)

Pashupatinath:
Dit is een van de heiligste dorpen van het land, het is een bedevaartsoord aan de oevers van Bagmati (vergelijkbaar met de Ganges, heilige rivier, van India). Ook hier zijn er crematieplaatsen (burning ghats), op vierkante stenen worden de overledenen verbrand. Aan de andere kant van de rivier vind je ronde stenen waar vrouwen de was doen en kinderen spelen. Het is veel kleiner dan in Varanasi (India) maar minstens zo indrukwekkend. Er lopen overal apen en het staat vol met tempeltjes. We hebben lekker gewandeld door het dorp en de straten waar alle marktkraampjes alleen maar 'heilige spullen' verkopen (zoals bloemen, offers, heilige snoepjes enz). Ook hier is het toerisme natuurlijk bekend en worden we platgezeurd door gidsen en verkopers.

Moutainflight:
's Morgens om 5 uur uit bed, een paar uur zitten wachten en vervolgens de vlucht nog moeten verzetten. Maar de dag later konden we dan eindelijk in het kleine propellorvliegtuigje stappen om naar het Himalaya gebergte op te stijgen. Wat een super vlucht was dat zeg. We hebben een uur langs de bergen gevlogen en we mochten een kijkje nemen in de cockpit. Het uitzicht was geweldig. We hebben dan ook de M. EVEREST gezien!!!! Met behulp van een kaart zijn de bergen goed van elkaar te onderscheiden.

Nagarkot:
Dit is de enige plaats in de vallei van Kathmandu waar je de Everest kan zien. Het plaatsje ligt op 2200 meter hoogte. En het was een mooie busrit hier naar toe. We zijn in een lokale bus gestapt en voor 50 eurocent per persoon er naar toe gebracht. Dit is al een beleving op zich. De mensen proppen zich met grote zakken in en op de bus. Er wordt zelfs gewoon de borst gegeven aan een baby. Kun je het indenken over enorme hobbelwegen??
We hebben de volgende morgen de zonsopgang bekeken met uitzicht op de M. Everest en de andere bergen. (dus al erg vroeg op: 5.00u) Romantisch he!

Banepa:
Vlak bij Bhaktapur ligt dit kleine plaatsje wat nog niet zo bekend is bij de toeristen. We hebben hier dan ook het ouderwetse leven van deze mensen mogen zien. Ze zijn allemaal erg vriendelijk en wezen ons dan ook meteen de weg naar de tempel van chandeswori aan de rivier en de uitgehouwen Vishnu in de rotsen. Dit was wel mooi om te zien maar de straten op zich vonden we leuker. Mensen zijn zich er aan het wassen, de rijst aan het uitkloppen, spelende kinderen en rokende mannen.

Bhaktapur:
Dit is op papier de mooiste stad van de vallei. Nu is dit natuurlijk een mening van de schrijvers en in veel gevallen zijn we het niet met ze eens maar in dit geval moesten we ze (tot nu toe) gelijk geven. De stad heeft tal van mooie pleinen boordevol kleine en grote tempels en ouderwetse huizen. In veel straten van de stad waan je je dan ook in de middeleeuwen. Op de pleinen is constant een hoop te beleven en de marktjes zijn een bron van leven. Het is mooi om te zien hoe de kippen van eigenaar wisselen en dat de pleinen in de pottenbakkerswijk vol staan met drogende potten.

Vanavond (13 op 14 april) gaat het nieuwe jaar van start. De Nepalezen gaan dan het jaar 2066 in. In Bhaktapur staan er vanaf 10 tot 18 april allerlei activiteiten op de planning en een aantal van deze activiteiten kunnen we mooi meemaken. Vanmorgen hebben mensen offers gebracht aan verschillende goden. Een opvallende was een standbeeld op een tempel op wielen (die ze door de stad trekken maar geen idee wanneer) en waar we getuigen mochten zijn van levende offers; van de kippen werd de nek omgedraaid en doorgesneden om vervolgens het bloed over het standbeeld te smeren. Het was akelig om te zien maar voor deze kippen blijkt het een eer te zijn. Later op een ander plein hebben ze een enorme boomstam rechtop getrokken, het plein stond boordevol mensen. (deze boom wordt vannacht weer neergehaald, zodra hij de grond raakt begint het nieuwe jaar)


Dank jullie wel voor alle leuke reacties en mailtjes. Het is fijn om ze te lezen en zo blijf ik ook op de hoogte (ben maar een beetje nieuwsgierig hoor ;))